Prolog "Żyj chwilą".

Violetta

Od ponad 5 lat jeżdże na motorach.Od rozstania z moim mężem to moje główne zajęcie.Czasem zdarza mi się coś zaśpiewać.Ale,bardzo rzadko im zaczynam bardziej śpiewać i wtapiać się w melodię tym bardziej przypominam sobie tego padalca,nie mogę się na niczym skupić.Jak widzicie na zdjęciu miałam piękne długie włosy,teraz są obcięte.Pamiętam jak targał mnie nimi,albo ciągnął mnie za nie po schodach.Bił mnie,katował.Byłam tak zaślepiona miłością do niego,że nie widziałam własnych potrzeb.Po kilkunastu próbach ucieczki udało mi się zwiać do Buenos Aires.Mam nadzieję ,że Tomas nigdy mnie nie znajdzie.

Leon

Od kilku lat jeżdże na motorach.Jednak zawsze wygrywa dziewczyna,pierwszy raz byłem w szoku.Ale teraz jestem wręcz zdenerwowany.Od kilkunastu lat mieszkam w BA ponieważ przeprowadziłem się razem z moimi rodzicami z Londynu.To było tak ponure miasto,a tutaj wszystko tryska życie.Jestem także całkiem niezłym śpiewakiem.Zawsze po treningu gram sobie w parku.Mam dziewczynę Candie której w zasadzie nawet nie znam.

                                                                                               

Ludmiła

Jestem najlepszą przyjaciółką Violetty jak i Leona tyle,że oni siebie nie znają.Obydwoje są cudownymi przyjaciółmi mimo iż Violę znam mniej.Nie mam chłopaka i nie zamierzam mieć.Po prostu żaden nie jest tym jedynym.

                                                                                       

Candie

Jestem piękną blondynką jak i dziewczyną Leona Verdasa.Którego nie znam? jesteśmy ze względu dla intresów mojego ojca to on sponsoruje Leona.Ja tylko muszę ładnie wyglądać i na oczach reporterów całować się z nim i czekać aż to pojawi się na tabloidach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jak narazie to prolog który łatwo mi przyszedł wena wróciła;) rozdział 1 może pojawi się jutro?:) zobaczę placuszki;*

                                                                                             ~Monika.

                                         

Werdykt...(edit)

Zmiana zdania,dodam Leonette cieszycie sie? ja w sumie tak!

Pewne zmiany.

Jak widzicie dałam nowy szablon,nagłówek i szablon wykonałam sama,jestem z tego można powiedzieć dumna:) na następnym blogu także pojawi się szablon i nagłówek,tylko ,że może jutro ponieważ jest dość późno i jestem mega zmęczona.Za to odpowiem wam na parę pytań:)
Po 1.Kiedy prolog? prolog pojawi się niebawem,dokładnej daty nie znam,muszę mieć odrobinę czasu i być dość żywa?
Po 2.Czemu dałam szablon oraz nagłówek? jak dla mnie poprzednie wersje wyglądały bardzo nieprofesjonalnie:)
To tyle na dziś,wiedzcie ,że nie zostawiam was tylko muszę mieć chwilową przerwę.Straciłam więcej weny niż myślałam.Kiedyś mogłam napisać 3 rozdziały dziennie.A teraz? nawet prologu.Nie bójcie się wiem tyle,że prolog musi się pojawić do końca tego miesiaca:)
                                                                            ~Monika.

Rozdział 43 + epilog.

*Violetta*
Spojrzałam na niego jeszcze raz to ..Diego.Byłam zła,nie to w zasadzie nie prawda..byłam wściekła!
-Odpieprz się ode mnie!-krzyknęłam.
-Skarbie,co tak ostro...-podszedł do mnie i pogłaskał mnie po policzku.
Uciekłam do parku zalana zimnym potem i łzami.
-Violu nie martw się wszystko będzie dobrze.
Pamiętam to.Teraz jestem stara mam ponad 80 lat mam mojego Leona,kocham go najbardziej na świecie,ale nie tylko jego mam swoje dwa aniołki.Kornelię i Valentynę.Mają już 40 lat i są bliźniaczkami.Siedziałam oglądając album ze zdjęciami przewijając kartkę,na której widniały zdjęcia moje i Leona albo naszych córeczek.Nagle poczułam uczucie w sercu,upadłam i krzyknęłam tylko:
-Leon!-ból był nie do zniesienia  zaczęłam płakał dalej pamiętam tylko ciemność.


Co się stało? Viola i Leon umarli razem on nie mógł znieść,że jej nie ma.Popełnił samobójstwo,ten obrót akcji był bardzo niefortunny w tym samym czasie Kornelia urodziła małego Louisa.




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Skończyłam z tą historią raz na zawsze.Pisanie postów po prostu mnie męczyło! niedługo zacznę nową historią.Nie wiem kiedy będzie prolog...może po jutrze? najpierw musi wena powrócić;)

Hej notka którą powinieneś przeczytać:)

Hej jak powyżej chodzi,o to,że teraz częściej będę dawała rozdziały ,nie wiem tylko czy nie będzie tak ,że nagle stracę wenę;p acha i jakby co w sierpniu jadę nad morze więc przez kilka dni rozdziały się nie pojawią na żadnym blogu dzisiaj postanowiłam dodać na każdym blogu rozdział nawet nie o Leonetcie:) jednak nie dodam ich od tak za 5 minut.Jeśli już to na tym blogu rozdział pojawi się za pół godziny może za 15 minut? reszta nie wiem:)
                                                                          ~Monika.

Rozdział 42.

*Violetta*
Obudziłam się z wielkim bólem głowy...co ja do cholery robiłam? chciałam przekręcić się w prawą stronę ale na kogoś weszłam..wtf?! spojrzałam a tam Leon! przypomniałam sobie co wczoraj robiliśmy i mocno się uśmiechnęłam.Weszłam na niego i mocno pocałowałam w nos.
-Leoś pora wstawać.-powiedziałam.
-Już Fran..
-Jaka Fran? raczej Violetta.
-Cco?!
-Wczorajsza noc była wspaniała.-powiedziałam i musnęłam go czule w usta.-idę zrobić śniadanie.Nie myślałam ,że jestem naga ale wstałam i ubrałam się w to:
                                     

Psiknęłam się moimi ulubionymi perfumami,i zrobiłam sobie wysokiego kucyka.Zeszłam na dół  po czym zaczęłam pichcić gofry.Postawiłam 2 talerze i nałożyłam jedzenie,zrobiłam jeszcze 2 latte.Usiadłam przy stole i szybko zjadłam.Usiadłam na blacie i wypiłam kawę.W końcu Leon zszedł na dół a ja promiennie się uśmiechnęłam.

-Nie wierzę,że zdradziłem Fran.-powiedział siadając  do stołu.

-Kochanie nie smuć się,przecież jej nie kochasz.

-Może i masz racje.

-Ja zawsze mam racje.

-A  teraz serio pytam co się stało tamtego wieczoru?-na samo wspomnienie z mojego oczu zaczęły płynąć łzy.

-Jja...weszłam na klif i patrzyłam jak przytulasz jakąś dziewczynę byłam zazdrosna..i skoczyłam.-wydudkałam ścierając łzy.

-A dalej?

-Obudziłam się w szpitalu siedziałam tam 2 lata,zawsze pytałam czy przyszłeś...potrzebowałam cię chciałam się do ciebie przytulić pocałować.-ciągnęłam coraz bardziej płacząc.

-Violu..ja nie wiedziałem gdzie jesteś szukałem cię kilka miesięcy ale poddałem się.

-Ttak wwiem...

Podszedł do mnie i przytulił mnie.Patrzyliśmy sobie w oczu aż go pocałowałam.Całowaliśmy się dłuższą chwilę.

-Violu przepraszam ja nie mogę...kocham Fran i ciebie też.

-Ccooo?!-spytałam ze złością w oczach.

-To prawda.-wyznał mi w oczy.

-Idź sobie..nie chcę cie widzieć.

-Jak chcesz.

Siedziałam cały  dzień przed telewizorem z paczką popcornu i całą paką czekolady i coli.Przypomniałam sobie piosenkę moją i Lu.Właśnie...a gdzie ona jest?! zaśpiewałam Peligrosamente bellas i poszłam spać.

Dzień ślubu.

*Violetta*

Mam plan...on się nie ożeni.Miałam dać mu nauczkę zostawić go ale zabardzo go kocham.Chcę z nim być muszę! na ślub założyłam tą samą suknię i rzeczy które miałam na ślubie moim i Leona.Szybko biegłam i zdążyłam czekałam aż dojdą do słów:

-Jeśli ktoś się nie zgadza połączyć tą parę więzami ślubu i miłości niech przemówić teraz albo zamilknie na wieki.

Wyszłam na środek i krzyknęłam:

-Ja! nie zgadzam się-wszyscy zaczęli buczeć a ja stałam zalana łzami.

-I ja też to ją kocham!-krzyknął Leon podszedł do mnie i pocałował mnie namiętnie.Wtuliłam się w niego.

-Alle..-mówiła Francesca.

-Ja się nie zgadzam aby oni byli razem...zobaczyłam Diego.

Rozdział 41.

*Violetta*
Zobaczyłam jak Podbiega do niego Francesca,moja była przyjaciółka wiedziałam,że są małżeństwem.Mam ich gdzieś,liczy się tylko to żeby zapłacili a zwłaszcza on.Podeszłam do nich.Wcześniej wyglądałam tak miałam taką minę,nie jestem tą samą dziewczynką jestem kobietą,która pragnie zemsty.
                                                                                     

Leon na mój widok zaniemówił tak samo jak i ona.

-No,cześć kochanie.Jak widzę masz nową kurwę,i co lepsza w łóżku?-spytałam się podle się uśmiechając.

-Vviolettto...-zdążył odpowiedzieć.

-Jak nic,chciałam ci tylko powiedzieć ,że jesteś największym dupkiem jakiego w życiu spotkałam!a ty droga Fran na pożegnanie powiem ci Goodbye Bitch.-wypowiedziałam bez żadnych sarkazmów czy pochamowań.

Odeszłam szczęśliwa mimo na same jego wspomnienia do oczu cisnęły mi się łzy.Rozpłakałam się,jednak szybko obtarłam je kciukiem i ruszyłam w stronę domku.Zmęczona podróżą padłam na łóżko i zasnęłam.

*Leon*

Stałem tak kilknaście minut w bezruchu.

-Czy jest coś ze mną nie tak,czy tu była Violetta?

-Jest z tobą ok,bo mnie właśnie nazwała suką,nie dziwię jej się.

-Dobrze,kochanie wróćmy do domu za 3 nasz ślub.

-No tak,to głupie każdy na nas mówi małżeństwo a ślub za 3 dni.-zaśmiała się.

-Masz rację.-też się zaśmiałem.

Wróciliśmy do domu i zjedliśmy kolację,cały czas nie mogłem uwierzyć ,że to była ona,w jej oczu nie dostrzegłem takiej nienawiści  tylko smutek i żal,bardzo się o nią martwię.Nie pamiętam kiedy udałem się do krainy morfeusza.

*Violetta*

Obudziłam się o 8 rano,musiałam się skontaktować z moją nową pracownicą.Podobno ma jakieś newsy o Leonie,tak mam agentkę.Ubrałam się w to już nie noszę kolorowych spódniczek jestem dorosła,pełna smutku a nawet ubrania przypominają mi jego,nie pozwolę,żeby wdarł się do mojego serca chcę go wykorzystać i perfidnie zostawić tak jak on zrobił to mnie.Założyłam ciągnąc dalej to:

                                                                                   

Weszła do mojego domku a ja zaparzyłam kawę.

-Noi jakie wieści Danielle?

-Za 3 dni ślub,i podsłuchiwałam jego rozmowę z Federico idą do klubu dzisiaj o 16:00 

-Tego obok plaży?

-Tak.

-Okej dzięki wypij.-powiedziałam i podałam jej filiżankę espresso.

-Dzięki.

Przez cały dzień szykowałam ubranie,wybrałam ulubioną miniówkę Leona.Przed wyjściem spłakałam się jak dziecko,tak bardzo za nim...Nie! nie mogę o nim myśleć!wyszłam i punktualnie dotarłam na miejsce.Po kilkunastu drinkach mogłam poderwać Leona..pamiętam ,że tańczyliśmy piliśmy i dotykaliśmy się..nic więcej.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Viola to bad girl! i na długo tak zostanie!^^ więcej nie zdradzam. 

                                                                                    ~Monika.

Rozdział 40.

Narrator:
I co stało się z małżeństwem?okazało się iż ona,trafiła do szpitala gdzie spędziła 2 ponure lata,bez przyjaciół,starego domu czy swojej dawnej miłości.On natomiast szukał jej,nie miał pojęcia gdzie jest w końcu poddał się i zamieszkał na Florydzie.Ze złamanym sercem,ale próbował odbudować sobie życie z małych fragmentów.Uważali,że ona nie żyja,zniknęła i już nie jest panią Verdas,lecz Violettą Castilio którą była kilka ładnych lat temu.

*Violetta*
Leżałam jak zwykle na łóżku szpitalnym płacząc.2 bolesne lata mojego życia upłynęły jak latający barwny motyl.
                                                                               

Straciłam przyjaciółki,jego wszystko co było dawniej jest tylko szarą mgłą.Ale przysięgłam sobie coś już nigdy więcej nie spotkam go nie chcę,mieć złamanego serca.Nie dochodzę do siebie,nawet teraz dalej go kocham lata minęły,czas przeminął a moja miłość do niego dalej ma moc.Moje serce uwikłało siatkę dzięki której,nie zakocham się,nie dam się zranić.Leon...och on dowiedział się kiedyś ,że Franscesca jest w nim szaleńczo zakochana,zgodził się z nią być...po pewnym czasie także się w niej zakochał.Leżałam aż nareszcie,przyszła pielęgniarka.

-Pani Violetto,może pani iść do domu,dostała pani wypis.

-Dobrze.-odpowiedziałam.

Wstałam ze szpitalnego łóżka  i po 20 minutach,szłam ulicą prosto do mojego starego domu.Postanowiłam przeprowadzić się na Florydę.Tam zaznam spokój,gdzie nie pójdę widzę moje pocałunki z Leonem,lub przytulenie.Po 5 godzinach dotarłam na lotnisko,oczywiście samolot się spóźnił.W końcu dotarłam do serca Florydy,udałam się do mojego nowego domku.Był w stylu retro co mnie bardzo ucieszyło.Po długim myśleniu postanowiłam iść na plażę.Założyłam moje nowe bikini.

   *Leon*
Bardzo kocham Francescę,ona oczywiście,nie chciała iść na plażę,uzgodniliśmy,że ja pujdę a ona wyruszy na zakupy.

*Violetta*

Gdy dotarłam na plażę,pierwsze co weszłam do pięknej wody.Chlapałam się jak małe dziecko,dopóki nie zobaczyłam jego w samej osobie...Leona byłam taka zła chciałam ,żeby trochę pocierpiał.

Rozdział 39.

*Violetta*

Kiedy Leon zaczął się ubierać ja wyciągnęłam mój telefon i sprawdziłam wiadomości..nic tam nie było to dziwne.Poszliśmy na śniadanie do restauracji.Siedzieliśmy i rozmawialiśmy aż przyszła kelnerka.
-Dzień dobry czy wybrali coś państwo?-spytała.
-Tak ja poproszę latte z szarlotką-powiedział Leon.
-Ja to samo.-szybko dałam do zrozumienia.
Jedliśmy aż Leon ubrudził się szarlotką wytarłam mu nos i zaczęłam się śmiać.
-Violu podobam ci się-złapał mnie za rękę i spytał...
-Pewnie,że nie.-powiedziałam.
On zamarł...
-Żartuje,Leon przecież ja cię kocham-powiedziałam po chwili z uśmiechem.
-Ja ciebie też kocham.-odparł i pocałowaliśmy się.
-Idziemy na plażę?-spytałam się po pocałunku.
-Pewnie,chodź.-odparł po czym złapał mnie za rękę.

Chodziliśmy po plaży ciesząc się słońcem,gdy nadszedł zachód słońca...
Ona stała pod pięknymi promykami zachodu który delikatnie pieścił jej jasno brązowe włosy,patrzyła swoimi czekoladowymi oczami na swojego męża,to on był tym jedynym wiedziała o tym.Nie mogła się wyrzec tej gromkiej miłości,tyle razy ich serca upadały i wznosiły się ciesząc się swymi białymi skrzydłami.
Złapał ją w talii,i patrzył jej prosto w oczy czując w nich miłość która obdarzyła go od pierwszego spotkania.W końcu złączyli swoje usta w wyczekanym pocałunku.Pogładził ją po włosach i po policzku,i wyciągnął ze spodni małe pudełeczko otworzył je i podarował jej bransoletkę z napisem Leon.
                                                                                 

Po tym wszystkim szatynka usiadła na piasku patrząc na morze,było tu tyle klifów.Po plaży przechadzała się piękna blondynka do której Leon podbiegł pocałował w policzek i mocno przytulił a ona to odwzajemniła.Szatynka nie mogła na to patrzeć,poszła na jeden z klifów.

Morze spokojnie falowało,kusząc ją aby wskoczyła,powietrze przemawiało do niej słówka:

-Skocz..

-Zrób to on cię nie kocha..

-Nie jest wart...

Stała ze złamanym sercem zamknęła swe powieki i poddała się szumowi,nigdy więcej złamanego serca odparła przed skokiem.Czuła ulgę była w niebie dotykała chmur  czuła jakby rosły jej skrzydła.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Dam dam,daaaam! Vilu skoczyła.Musiałam dodać akcję.

Kolejne nagłówki!

Jpw,prześlę wam kilka nowych nagłówków!
                                                               

To tyle Najbardziej podoba mi się ten z różowymi kwiatkami!.

Nagłówki!

Hej jak sam tytuł brzmi nigdy bym się nie spodziewała ,że zacznę robić nagłówki o to moje niektóre które możecie pobrać:) o ile komuś to coś się spodoba-.- okay to one;)
                                                                         

Taki nijaki no ale o to kolejny;)

                                                                

Nijaki w moich uczuciach xD

                                                 

Z Selenką<3

                                                                                 

Całkiem okay:)

                                                              

Z nowu Selenka;)

                                                         

 Całkim spoczko;)

                                                                 

Podoba mi się:)

Jest ok.

Więcej dodam w następnym poście;)

One shot Zabójcza Miłość Leonetty.

Leon Verdas to obiecujący zabójca w drużynie spartan na Miami,jednak niedługo ma dostać zadanie zależące od jego życia,jego pseudonim to Verdan,Leon najlepiej działa kuszą dlatego zawsze kiedy drużyna spartan idzie na bój to właśnie Leonowi dają kuszę oraz bełty.Drużyna spartan tak samo jak drużyna assasynów wychodzi na bój nocą to siebie eliminują.Assasynowie najlepsi są w skakaniu na dachach itd. to oni kreują młode umysły ludzi którzy później stają się dobrymi Assassynami.Obie te drużyny wmawiają sobie ,że muszą ocalić gatunek ludzki przed zakładą.

Violetta Castilio to świetna zabójczyni w drużynie Assasynów dobrze skacze i biega po dachach to ona najlepiej umie Le Parkour najlepiej włada ostrzami i łukiem.Jest cicha i najlepsza jako Assasyn dlatego niedługo ma dostać zadanie zależące od jej życia.Jej pseudonim to Violio.

Pewnego dnia w drużynie Assasynów i Spartan zostało przydzielone zadanie dla najlepszego zabójcy a jak ono brzmiało? to samo powiedział szef Assasynów i Spartan do Violetty i Leona.
-Posłuchaj mnie zabójczynio/zabójco to zadanie specjalne na które masz 3 dni, 2 dni szpiegowania i 1 w którym skrucisz o głowę najlepszego/najlepszą zabójczynię/zabójcę w drużynie Spartan/Assasynów.
Gdy każde z nich się o tym dowiedziało zaczęło myśleć,oboje pomyśleli o tym samym są współczesne czasy każdy lubi trochę wypić i wskoczyć z kimś do łóżka i trochę się zabawić nie prawdaż? oboje weszli do luksusowego klubu Hearts i ubrali się najbardziej seksownie jak umieli,on i ona wiedzieli jak wyglądać żeby się komuś przypodobać.Ona założyła gorset szpilki spódniczkę..wszystkie damskie dodatki,które podkreślały jej kształty.On natomiast ubrał się w jeansy i koszulę w kratę.Od razu się rozpoznali jednak nie poczuli chęci aby skończyć życie tej osoby poczuli...ciepło na sercu uśmiechali się do siebie a to był przecież zwiastun miłości która zawitała w nich od pierwszego wejrzenia.Podeszli do siebie i wtulili się,czuli ciepło drugiej osoby i serce bijące dla drugiej połówki.Wszystko miało potoczyć się inaczej..ale przez miłość wylądowali w łóżku zamiast dalej pomagać swym drużynom,łączyła ich za duża miłość..która była od tak nie dawna ale była tak trwała.Nie potrafili bez siebie żyć musieli coś wykombinować aby mogli być razem,już na zawsze.
*Violetta*
Obudziłam się w sypialni bardzo bolała mnie głowa..przekręciłam się na bok i zobaczyłam śpiącego Leona...tego którego miałam zabić,ale zakochałam się w nim.Wstałam ubrałam się i zjadłam śniadanie.Usiadłam sztywno na kanapie i rozmyślałam co zrobić gdy przerwał to nagły atak nudności pobiegłam do toalety i zwymiotowałam.Zaniepokojona tym postanowiłam sprawdzić czy nie jestem w ciąży.W końcu boli mnie brzuch i wymiotuje wróciłam z nim do domku na plaży w którym Leon jeszcze spał wykorzystałam to i według wszystkich instrukcji zrobiłam test ciążowy czekałam chwilę na wynik.Pokazały się 2 kreski..pozytywny zaczęłam szlochać.Przecież jak będziemy mogli się być razem i z dzieckiem.
*Leon*
Obudziłem się i usłyszałem szlochanie najpewniej Violi bez pukania weszłem do toalety.Gdy moja ukochana mnie zobaczyła cała pobladła..zobaczyłem co trzyma w dłoniach wyjąłem to i popatrzyłem...ona jest w ciąży.Wyrzuciłem go i mocno przytuliłem Violettę.
Jak potoczyły się sprawy?Wyprowadziliśmy się do Arizony zmieniliśmy nazwiska wzieliśmy ślub,a nasza dziewczynka Claudia rosła szczęśliwie.To był mały wypadek przez który mogliśmy zginąć..przez nas obie drużyny się rozpadły i już nigdy nie zabijaliśmy.Gdybyśmy dzień później odlecieli do  Arizony zostalibyśmy martwi,otóż obie drużyny za nami węszyły ale rozpadły się dlatego,że nie było w nich najlepszych tzn.mnie i Violi.Ale także dlatego iż szejkowcy z Afganistanu załatwili obie drużyny.Ja i Viola mieszkamy w małym domku i jesteśmy szczęśliwi unikamy rozgłosu ale mamy dobrze płatną pracę.Z jednej strony dzięki drużynom złączyliśmy miłość ale z drugiej strony przez drużyny mogliśmy ją stracić.Gdyby ta historia potoczyłaby się inaczej nie wybaczyłbym tego sobie.
                                                                                   Koniec.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Kochani jest to na konkurs bardzo długo myślałam i myślałam aż naskrobałam coś takiego:) miało to być coś o przyszłości i coś odmiennego niż dotychczas.A propos właśnie wczoraj pofarbowałam sobie końcówki włosów! miały być niebieskie ale zamiast tego wyszły jakby zielone..mi się jednak podobają zostało mi jeszcze dużo tej pianki więc,później potrzymam ją dłużej:).
                                                                                             ~Całuski od Moniki.

Zupełnie inna bajka one shot cz.4

*Leon*

Nie wiem czemu ale momentalnie się zdenerwowałem,ja ją kocham a Lu to tylko moja przyjaciółka...chociaż nie mam pewności czy teraz będzie się ze mną przyjaźnić.

-Violu co ty gadasz?! jestem z tobą bo cię kocham a to moja przyjaciółka!

-Nie wierzę ci.-odkrzyknęła smutnym  i łamiącym się głosem.

*Viola*

Rozpłakałam się i szybko uciekłam w stronę parku,usiadłam na jednej z ławek i wyciągnęłam żyletkę.Zaczęłam ciąć całą rękę,gdy poczułam mniejszy ból zapaliłam papierosa a potem wypiłam piwo które o dziwo znalazłam w torebce.Położyłam się na ławce i dalej nie pamiętam..

*Leon*

Biegłem za Violą ale później zgubiłem ją postanowiłem odpocząć w parku ale zobaczyłem tam Violę,szybko podeszłem do niej i wziąłem ją na ręce.Poczułem od niej papierosy alkohol,a na ręku zobaczyłem moje imię które zrobiła na ręku żyletką.Szybko zaniosłem ją do domu i położyłem na jej łóżku.Przykryłem ją kocem...wyglądała tak słodko.Zeszłem na dół żeby przygotować spaghetti moje ulubione danie,byłem głodny przy okazji zrobię też Violi,na stole zobaczyłem karteczkę gdzie mama napisała ,że nie będzie ich tydzień bo wyjeżdżają w delegację.Kiedy ja zjadłem zobaczyłem jak Viola idzie do kuchni trzymając się za głowę.

-O boże jak mnie głowa nawala.

-Nie nawala by cię gdybyś nie piła i nie paliła.

-Ale ja musiałam.

-Nic nie musiałaś.

-Musiałam bo nie wybrałeś mnie wybrałeś Ludmiłę.

-Co?

-To co słyszysz.

Podeszłem do niej i namiętnie pocałowałem.

-To ciebie wybrałem.

Na pocałunku się nie skończyło.

*Violetta*

Słoneczne promyki swawolnie przedzierały się przez aksamitne zasłony domu.Przebudziłam się i chciałam sięgnąć po mój telefon,jednak go tam nie było otworzyłam oczy i spojrzałam w prawą stronę łóżka gdzie spał Leon...kiedy przypomniałam sobie co wczoraj robiłam z Leonem uśmiechnęłam się promieniście i pocałowałam go w usta na co on zaczął się budzić.

Zupełnie inna bajka one shot cz.3

*Leon*
-To było...
-Magiczne...-odpowiedziała Viola łapiąc oddech szczęścia.
Przytuliłem ją jakby...odruchowo? nie wiem dlaczego ale od razu gdy Viola,pojawiła się w moim domu serce zaczęło mi mocniej bić a jej słodycz mnie opakowała.
-Violu kocham cię.-w końcu wyznałem. Ona tylko uśmiechnęła się energicznie.
-Ja też cię kocham Leon.-kiedy wypowiedziała te słowa ze swoich pięknych drobnych ust uśmiechnąłem się promiennie.
Po tych szczęśliwych wyznaniach weszliśmy do studia,po czym udaliśmy się do sali śpiewu gdzie Viola miała poćwiczyć przed egzaminem.
-Lleon a jak nie dam rady..
Podeszłem do niej i chwyciłem ją za ręce.
-Na pewno dasz radę myszko.
-No dobrze,może zaśpiewam soy mi mejor momento?
-Nowa piosenka?
-Dokładnie.
-Z chęcią posłucham.
*Violetta*
Podeszłam do fortepianu i zaczęłam śpiewać i grać...dla Leona czułam do niego więcej niż przyjaźń mimo,że to wszystko zaczęło się tak szybko.Gdy skończyłam śpiewać wtuliłam się w Leona.Jednak przypomniało mi się ,że zapomniałam partytury.
-Leoś poczekaj biegnę do domu po partyturę.
-No dobrze,wracaj szybko.
*Ludmiła*
Byłam tak smutna co zobaczyłam,że płakałam jak małe dziecko w końcu postanowiłam porozmawiać o tym z Leonem był w sali od śpiewu.Szybkim krokiem wkroczyłam i wygranęłam prosto z mostu.
-Leon musimy pogadać.
-Ok,mów.
-Widziałam cię z tą dziewczyną zakochałeś się w niej?
-Chyba tak jest taka miła cudowna piękna śmiała itd.
-Ale jak możesz?!
-Ale co?
-Ja cię kocham debilu!
-Lu..jja..nie czuję do ciebie nic prócz przyjaźni,przykro mi.
*Violetta*
Oglądałam tą całą scenkę,rozpłakałam się teraz Leon będzie próbował ją odyskać a ja zostanę na boku..wbiegłam do sali.
-Leon jak możesz! Albo ona,albo ja wybieraj.-krzyknęłam łamiącym się głosem.
-Jja...

Rozdział 38.

*Violetta*
Zobaczyłam Leona który czekał ma mnie na dole.Podbiegłam do niego i rzuciłam mu się na szyję.
-Violu,cieszę się ,że się cieszysz ale teraz zamknij oczy.-roześmiałam się.
-Ale po co?
-Violciu posłuchaj przewodnika Leosia.
-No dobrze,już.
Zamknęłam oczy i poczułam jak Leon zawiązuje mi je bandanką.
-Eee a to po co?
-To tajemnica.-Powiedział po czym delikatnie musnął moje usta.
-Oki.
Idziemy już dobre 20 min gdzie on mnie prowadzi?
Nagle poczułam jak tracę grunt pod nogami,niby było jeszcze te 30 stopni,no ale....Leon zdjął moją bandankę i wrzucił mnie do wody.
-Leon draniu zabiję cię!-krzyczałam zła.
-Kochanie złość piękności szkodzi.
-Taki pewny jesteś?
-No jasne.
Podeszłam do niego i dosłownie na niego wskoczyła spowodowało to,że Leoś wpadł do wody,a ja śmiejąc się zaczęłam uciekać.
-Nie ujdzie ci to na sucho!-usłyszałam jego krzyk.
Biegł za mną aż w końcu mnie złapał od tyłu i przewiesił przez plecy jak indyka na święta.
-Leon wariacie co ty robisz?!-krzyczałam.
Usłyszałam tylko jak się śmieje później wróciliśmy do hotelu gdzie założyliśmy normalne ubrania.Było już grubo po północy pamiętam ,że wypiliśmy 2 butelki wódki...potem przystąpiliśmy do akcji rozebraliśmy się i zaczęliśmy się całować po całym ciele to była nasza gra wstępna.Dalej Leon całował mnie po szyi ja na to wydawałam pomruki zadowolenia,jednak to ja przejęłam  inicjatywę bo przewróciłam go na łóżko i całowałam jego umięśniony tors,teraz to on schodził niżej i niżej...aż pozbył się mojej bielizny i bawił się moją muszelką,nie byłam mu dłużna to ja przejęłam prowadzenie i zrobiłam dokładnie to samo co on.Po udanej nocy poszliśmy spać
Obudziłam się o 8 rano,wstałam i założyłam mój różowy szlafrok po czym poszłam do toalety wziąć prysznic Leon jeszcze spał i słodko chrapał.Zdjełam szlafrok i weszłam do ciepłej kabiny prysznicowej po czym namydliłam moje ciało żelem o zapachu pierniczków.Mmm...to mój ulubiony zapach przypomina mi o świętach.Gdy wyszłam ubrałam się w to:

Zrobiłam delikatny makijaż i rozpuściłam włosy,wtedy wskoczyłam na łóżko obudzić Leona.Musnęłam go delikatnie w usta.On śmiesznie pomruczał po czym otworzył swoje śliczne oczka.

-Dzień dobry kochanie.-powiedział zaspanym głosem.

-Wstawaj to pójdziemy coś zjeść .

-Oki.-powiedział i pocałował mnie w policzek.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejka kochani! dawno nie dawałam żadnych rozdziałów bo brak weny i czasu,to samo co na blogu leonettanewhistory.blogspot.com ale dzisiaj dodam tam także rozdział.

Rozdział 37.

Wróciliśmy do domu i założyliśmy ciuchy na wesele to ja:

To Leon:

Zaczęliśmy tańczyć potem zjedliśmy tort i pamiętam ,że wypiliśmy mnóstwo alkoholu przynajmniej ja.Rano obudziłam się w samolocie...otworzyłam oczy i spojrzałam na Leona.

-Eee Leon co my robimy w samolocie?-spytałam ziewając.

Pocałował mnie w nos i odpowiedział:

-Słodko wygląsz kiedy ziewasz,a teraz spójrz przez okno:

-Leoś jak tu pięknie,nie musiałeś mnie zabierać aż tak daleko!

-Nie musiałem ale chciałem bo cię kocham najbardziej na świecie.

Pocałowałam go namięnie.

-Ja ciebie też kocham.

Gdy w końcu dotarliśmy mój ukochany zabrał mnie do luksusowego apartamentu.Nie obyło się oczywiście bez zakupów kiedy wbiegłam do centrum handlowego kupiłam 20 sukienek 15 par butów 5 bluzek 3 tuniki 5 spodni 3 leginsy i dodatki.Prawie niemogliśmy się  z tym wszystkim zabrać.Jak już weszłam do apartamentu z impetem skoczyłam na łóżko.

-No to zaraz idę spać...

-O nie,nie idziesz moja panno! ubierz się ładnie a potem zejdź na dół.

-Niech ci będzie.

Kiedy już Leoś wyszedł zaczęłam szukać odpowiedniego stroju..nie wiedziałam czy wybrać elegancki,czy bardziej wygodny.Po godzinie zmajstrowałam coś takiego:

Dodałam niebieski makijaż i ruszyłam na dół.A tam zobaczyłam...